In 1989 besloot de Limburgse Lesbische vrouwengroep LILEV een toneelstuk ‘DOS LESBOS’ op te voeren van de Amerikaanse toneelschrijfster Terri Baum. De vertaling en het spelen werden door de vrouwen van de toenmalige LILEV gedaan. De regie werd uitgegeven. En het stuk werd op de vrouwen-en lesbiennedag van datzelfde jaar gebracht. Een denderend succes. Toch werd het toneelavontuur verder in de kast gezet…

In 1999 wou vzw “De Madam” vrouwen- en lesbocentrum van Hasselt graag in haar activiteiten de opvoering van een toneelstuk met lesbische thematiek opnemen.

De bezielster van het toneelgezelschap Eliane Luys ging op zoek naar lesbische toneelstukken. De vertaling en het spelen gebeurde door de leden. Eliane bleef zoeken om de lesbische leegte op het vlak van toneel op te vullen. Zo speelde het gezelschap sinds 1999:

“8 x 10” glanzend, een lesbisch drama van Sarah Dreher in de zaal Olympia: 2 uitverkochte avonden.

“Sappho in love” (2002) een komedie van Carolyn Cage: 3 uitverkochte avonden in de zaal Hasselts Toneel – Hollandsveld.

“Buitenspel” (2004) opnieuw van Carolyn Cage met in de hoofdrol een vrouwenvoet-balploeg. 4 uitverkochte avonden in zaal Hasselts Toneel.

“Moordgriet” (2006) een lesbische thriller naar het boek van Elisabeth Woodcraft, opnieuw 4 uitverkochte zalen.

In 2011 bracht Dietrich : “Winterrozen” geschreven en geregisseerd door Eliane Luys

Vier oudere lesbiennes leven samen in een huis. Mme Linette Helsen startte dit samenlevingsproject. Ze zocht metgezellen die elkaar willen helpen en daardoor best nog een tijd zelfstandig hun plan kunnen trekken. Mme Catho Sente is er van in het begin bij, nu ongeveer 5 jaar geleden. Mme Martha Mantels vervoegde het gezelschap 4 jaar terug en Mme Esmee Lano, arriveerde na de dood van haar levenspartner Clara.
De dames worden met hart en ziel ondersteund door verpleegkundige Berthel, een goedhartige veertiger. Nu er kamers bij komen krijgt Berthel hulp van Floor Dumont. Floor is een jonge dertiger die het hart op de tong heeft. Ze is complexloos en met haar waait een frisse wind door het huis.

De hoofdrollen worden vertolkt door Inge Camps, Ann Chorkawa, Sonja Clement, Lieve Dobbelaere, Wies Fransen en Liesbeth Meers.

Een stuk uit het leven van de lesbiennes gegrepen. Wat drama, wat humor, vreugde en verdriet….

Dit stuk werd 4 maal met succes opgevoerd in de zaal van het Hasselts Toneel – Hollandsveld.

Er werd nog een vervolg aangebreid tijdens de

Provinciale studiedag ‘Winterrozen – zorg voor oudere holebi’s’ op woensdag 19 oktober 2011 in het Cultureel Centrum van Hasselt.

Bedoeling van deze dag was om – samen met mensen uit de zorgsector – stil te staan bij het thema van zorg voor oudere holebi’s.

In de voormiddag werd het toneelstuk opgevoerd en in de namiddag gingen we in kleine groepjes verder aan de slag met dit thema o.a. hoe sta ik zelf t.a.v. oudere holebi’s en hoe kan ik vanuit mijn functie aandacht geven aan die oudere holebi’s?

Ook deze dag was een groot succes met meer dan 400 deelnemers.

De Madammenroute doorheen Hasselt.

In Hasselt staan geen standbeelden van historisch belangrijke vrouwen, wel zijn in het volksgeheugen heel wat verhalen waarin vrouwen een rol spelen bewaard gebleven. In Hasselt werden de kinderen niet gebracht door de ooievaar of groeiden in bloemkolen, nee, zij werden door de Waalse ‘botressen’(mandendraagsters) vanuit de Luikse koolputten meegebracht. Lili Protprot verdeelde de kranten en Trien Coenen baatte een bekende staminee uit. En dan waren er ook nog Het Zwart Verken, De Belle Jeanne, Beste Tieten, Nellebotin, De Belle Mina, De Katenne Met, Den Hopla, zat Sofieke,…

Het Vrouwencentrum wilde wel eens weten of er in Hasselt dan geen vrouwen een rol gespeeld hadden in de geschiedenis van de stad. Dat bleken er op het eerste gezicht bitter weinig te zijn. In onze stad zijn weinig straten naar vrouwen genoemd. Van alle standbeelden die Hasselt rijk is, is geen enkel beeld opgedragen aan een bekende vrouw, wel zijn er standbeelden voor de vrouw in het algemeen zoals: ‘Vrouw in de zon’, ‘De studentin’, ‘Het marktboerinneke’, ‘Wiske’, ‘Katrien’ en de ‘Onbekende oorlogsvrouw’. Dat de gewone stadsvrouwen, zo weinig vermeld worden in de hele geschiedenis komt doordat de mannen de dienst, althans de officiële, uitmaakten. Toch droegen vrouwen bij tot de ontwikkeling en uitbouw van de stad.

Een geschiedenis die de rol van deze vrouwen verzwijgt doet hen onrecht aan. Deze “madammenroute” wil vrouwen in Hasselt de plaats geven die zij verdienen. Met deze routegids wil het Vrouwencentrum en de Stad Hasselt de geschiedenis van Hasselt vervolledigen. Zonder geschiedschrijving besta je niet. Wij willen vrouwen bewust maken van die geschiedenis. We willen hen aanmoedigen om in de toekomst de plaats in te nemen die hen toekomt.
Omdat de geschiedenis van een stad nooit stil staat heeft deze Madammenroute in 2015 een vernieuwing/restyling gekregen waardoor ‘moderne’ Hasseltse vrouwen zoals Axelle Red ook aan bod komen.